Kostrzyński zamek wybudowali w tym miejscu jeszcze Templariusze, a potem rozbudowali go Krzyżacy. W obecnej formie budowla powstała jednak dopiero za czasów panowania Jana Kostrzyńskiego (1535-1571). Margrabia przenosząc do Kostrzyna stolicę Nowej Marchii zapragnął mieć tutaj rezydencję odpowiadającom temu statusowi. Kazał więc przebudować krzyżacki zamek w nowej, renesansowej ale i okazałej formie. W XVII stuleciu zostaje dobudowane czwarte skrzydło. Walory obronne zarówno twierdzy jak i zamku spowodowały, że to tutaj zdecydował się schronić podczas Wojny Trzydziestoletniej Fryderyk Wilhelm zwany Wielkim Elektorem. Zamek był także swiadkiem przeobrażenia nieodpowiedzialnego księcia Fryderyka w męża stanu i przyszłego króla Fryderyka II. Choć został spalony w 1758 roku, zachował swój reprezentacyjny wygląd. Podczas okupacji francuskiej (1806-1814) zamieniony w szpital. Ostatnią funkcją kostrzyńskiego zamku były koszary wojskowe. Ale nie tylko - w dwóch komnatach stworzono tutaj Muzeum Fryderyka II Wielkiego w tych samych komnatach w których był więziony przez ojca. W tych samych z których oglądał egzekucję przyjaciela, która zmieniła go w przyszłego króla. Wysadzony w latach '70 stał się trwałą ruiną.

Obecnie ruiny zamku stanowią najwiekszą zagadkę Starego Miasta. Tak naprawdę do dzisiaj nie wiadomo, dlaczego wysadzono jego resztki w powietrze, pomimo, że był wpisany do rejestru zabytków. Do dzisiaj nie jest znany także los wielu zabytków, które się w nim znajdowały, w tym renesansowych reliefów i fragmentów portali. Zachowane ruiny stanowią obecnie realne zgrożenie dla  zdrowia i życia, dlatego też zabronione jest zwiedzanie zarówno ruin jak i podzziemi zamku. Poniższa mapka przedstawia plan parteru (archiwum Muzeum Twierdzy Kostrzyn).